Ontluikend, niet een vaak gebruikt woord, maar het zegt zoveel. Zeker in de lentetijd, de planten die ontluiken, de dieren die weer naar buiten kunnen, hier en daar ontluikt een liefde en na de donkere winter worden de luiken van het huis gehaald (of gewoon even een doekje langs het raam gehaald) om de frisse lucht weer binnen te laten. Deze maand zijn er weer mooie gedachten over ontluiken, wat dat betekent voor onszelf én voor anderen.
Stef bijt het spits af, een kort en ingetogen bijdrage, passend zo in de Stille Week voor Pasen. Hij verwoord goed hoe donker soms het leven kan voelen en hoe het voelt als God dan zich (weer) laat zien.