Sinds 21 november 2024 is in kerkgebouw De Open Hof (Lelystraat 49) te Kampen een kerkasiel gaande voor de familie Babayants. Dat houdt in, dat er een doorlopende kerkdienst wordt gehouden, 24 uur per dag. Dat lukt al meer dan 10 weken, met hulp van honderden voorgangers, muzikanten, vrijwilligers en bezoekers. Dat vinden wij heel bijzonder: een indrukwekkend voorbeeld van warmhartigheid en solidariteit. Vanwaar deze inzet van zovelen in en buiten Kampen? Op de site kerkasielkampen.nl staat veel achtergrondinfo.

De belangrijkste reden waarom deze protestantse gemeente vindt dat het gezin Babayants niet uitgezet moet worden naar Oezbekistan is, dat de vier kinderen hier ‘geworteld’ zijn. Ze leven inmiddels elf jaar in Nederland, de jongste twee zijn hier geboren; alleen de oudste zoon heeft nog herinneringen aan zijn geboorteland. Kinderen die na jarenlang verblijf in Nederland met uitzetting bedreigd worden, zijn extreem kwetsbaar vanwege de voortdurende stress en een gebrek aan stabiliteit. Dit geeft schade in de hersenen, waardoor de kans dat zij zich kunnen aanpassen aan de leefomstandigheden in het land van herkomst uiterst klein is. Het uitzetten van deze langdurig in Nederland verblijvende kinderen is daarom, naar huidige wetenschappelijk inzichten, onverantwoord. In 2018 is hierover een rapport verschenen onder leiding van de bekende hersenwetenschapper Prof. Erik Scherder. Op basis van dit rapport is tijdens het vorige kerkasiel in 2018-1019 in de Bethelkapel in Den Haag, besloten om éénmalig een ‘kinderpardon’ in te stellen: alle asielzoekers-gezinnen met kinderen die vijf jaar of langer in Nederland waren kregen een verblijfsvergunning. 
Helaas is het – ondanks toezeggingen – nog steeds niet gelukt om de procedure te versnellen, en wachten nu opnieuw gezinnen met in totaal zo’n driehonderd kinderen al langer dan vijf jaar op de definitieve uitspraak over hun asielaanvraag, waaronder het gezin Babayants. Deze kinderen mogen geen verstoring van hun ontwikkeling oplopen doordat het de Nederlandse overheid niet lukt zijn eigen regels na te leven. Vandaar dit kerkasiel.

Dit bericht is bedoeld om de informatie over deze bijzondere kerkdienst gaande te houden én je uit te nodigen om mee te doen - op welke manier ook. Ook al ligt Kampen voor velen niet naast de deur. Het ziet er immers naar uit, dat een lange adem nodig is voor deze protestantse gemeente en het gezin Babayants.
 
Om vanuit Heerlen ons steentje bij te dragen, zullen wij op donderdag 27 februari a.s. van 14 tot 16 uur de kerkdienst voor onze rekening nemen; Ko als organist, Sophie als voorganger. Zie je misschien kans er die middag bij te zijn? Fantastisch! Of wil je op een andere dag meedoen als voorganger, musicus, vrijwilliger of bezoeker? Geweldig!

Kerkasiel Kampen 

Via de hierboven genoemde website kun je meer lezen over de achtergronden en de organisatie van het kerkasiel én jezelf opgeven.

We hopen dat we ook vanuit het zuiden van Nederland de mensen in Kampen kunnen ondersteunen, in hartelijke verbondenheid.

Sophie Bloemert
Ko van de Lagemaat
--------------------------------

Een ervaring opgetekend door een bezoeker via LinkedIn: 

Vince: “Dit is de kerk waar ik bij wil horen”

Ik hoorde op het nieuws dat er opnieuw een kerkasiel is. Hoewel de Open Hof niet dichtbij huis is, wist ik zeker dat ik mee wilde doen. Wanneer de rechtvaardigheid in de wereld minder wordt, dan móet de kerk opstaan. 

Ik neem vrijdagavond de laatste trein naar Kampen en zaterdagochtend de eerste terug naar Hoofddorp. Autorijden zonder geslapen te hebben, vind ik te gevaarlijk. In de trein slaap ik bij. Ik kom energieker thuis dan dat ik wegging.  Het lijkt wel alsof iedereen in de Open Hof gastvrijheid op zijn voorhoofd heeft staan. Er is zoveel liefde voor het gezin en voor elkaar. Ook al kennen we elkaar niet, het voelt alsof we broeders en zusters zijn omdat we allemaal voor hetzelfde komen: recht doen in een donkere wereld.

Het zijn vaak de ouderen die het werk in de kerk dragen. Maar afgelopen vrijdag waren er zoveel jongeren. Een meisje van 22 dat, hoewel ze de volgende ochtend moest werken, toch de dienst wilde meemaken. En een jongen van 19 die zo goed stond te preken. Ik moet wel eens vechten tegen de slaap zo in de nacht, maar van zijn verhaal hoorde ik ieder woord. Ontzettend knap. Op zijn leeftijd speelde ik nog Fifa. 

Ik ben een zandkorrel in het geheel. Ik schenk de koffie en de thee. Iedereen heeft zijn taak en samen lukt het. We doen het voor dit gezin, voor vluchtelingen, voor gewortelde kinderen en tegen populisme en egoïsme. Dit is de kerk die ik wil zien. Waar ik bij wil horen.”

Vince Zwiers (32) is leraar in het dagelijks leven en is regelmatig nachtelijk vrijwilliger. Ook helpen in de late uurtjes? Meld je aan op www.kerkasielkampen.nl 

Bron: linkedin.com/posts/kerkasiel-kampen_vince-dit-is-de-kerk-waar-ik-bij-wil-horen