Drieluik 92 (juli en augustus2020)

Is er eindelijk sprake van licht aan het
eind van de tunnel? De berichten zijn
hoopvol, het aantal doden ten gevolge
van het Coronavirus neemt gestaag
af en er komen minder nieuwe
besmettingen bij. Er heerst nog grote
onzekerheid, want er kan een tweede
of derde uitbraak komen en we
weten niet hoe lang de tunnel nog zal
zijn. Niettemin gaan we ‘hoopvol op weg’. Dat is het thema van dit nummer.
Er is voor onze kerkgemeenschap alle reden om dankbaar te zijn. In de afgelopen
maand zijn er in onze gemeente weinig sterfgevallen geweest. Er is ons geen enkel
geval bekend van Coronapatiënten in onze gelederen. Dat is opvallend, omdat we
een kerk hebben met veel leden die tot de risicogroepen behoren.
Het ‘licht aan het eind van de tunnel’ wordt fraai weergegeven door de foto op het
voorblad. In dit nummer kunt u een aantal zomerfoto’s vinden. Voor velen van ons ziet
de vakantie er anders uit dan we ons hadden voorgesteld. Plannen moesten worden
gewijzigd omdat verre reizen niet mogelijk zijn of omdat we onze veiligheid belangrijker
vonden dan een ongewis avontuur. Menigeen koos daarom voor een vakantie in eigen
land of zelfs in eigen tuin. Het is even wennen, maar het is de vraag of we spijt
krijgen van deze keus. De mooie foto’s kunnen ons eventuele gemis compenseren.
Inmiddels maken we ons op om deel te kunnen nemen aan kerkdiensten met maximaal
100 deelnemers. In dit nummer kunt u lezen aan welke voorwaarden moet worden
voldaan. Om het aantal niet te overschrijden is het noodzakelijk dat u zich aanmeldt
voor deelname aan de diensten. Langzamerhand hopen we weer terug te gaan
naar de oude situatie. We zijn buitengewoon dankbaar dat het voor de thuisblijvers
mogelijk is de vieringen online te volgen.
Onze overpeinzingen worden in dit nummer fraai verwoord door een aantal mooie
gedichten. We lezen dat de ‘beelden van hoop’ weer langzaam zichtbaar worden als
we op reis gaan en de mist weer optrekt. Het vergezicht ontvouwt zich omdat we ‘uit
Gods liefde worden geboren’, ook in de moeilijkste periode. Het gedicht ‘Derde Pinksterdag’
is een prachtig en poëtisch werkstuk van iemand uit onze eigen gelederen. Er
is veel talent in onze gemeente aanwezig! ‘Gedragen op Gods vleugels’ biedt een
mooi perspectief, niet alleen voor de ouderen, maar ook voor de jongeren onder ons.
In de overdenking van ds. Agnes Hana komen veel van deze gedachten samen. Zij
laat ons in een spiegel naar onszelf kijken en naar de idealen die we ooit hadden. Wat
is daarvan terechtgekomen? De huidige situatie is een ‘scharniermoment’. We komen
voor de vraag te staan hoe we verder moeten gaan en welke keuzes we moeten maken.
Het is nu een moment voor een terugblik en een vooruitblik.
De serie interviews met werkgroepen wordt voortgezet met een inkijkje in de commissie
die zich bezighoudt met Communicatie. Daar wordt met veel ijver gewerkt aan een
plan om onze kerkstructuur transparant te maken. Met gretigheid kijken we uit naar het
nieuwe gemeenteboekje, waar met voortvarendheid aan wordt gewerkt.
We wensen allen, zowel vakantiegangers als thuisblijvers een mooie zomer toe. Blijf
alert ten aanzien van uw eigen gezondheid en die van anderen.