Drieluik 141 (juni 2025)

Voor dit nummer werd gekozen voor het thema ‘Waar gaan wij naar toe?’ Datzelfde thema was ook in de Stille Week aan de orde. Menige lezer zal nog de versregels kennen van een oud lied: ‘Waarheen pelgrims, waarheen gaat gij?’ En het antwoord luidde uiteindelijk: ‘Naar Gods huis in ’t vaderland’. Het is mooi als we vanuit die overtuiging leven, maar er is meer. Het gaat niet alleen om ons eigen zielenheil, maar ook om het heil van deze wereld. Dan kunnen we niet alleen aan God, maar ook aan elkaar vragen: “Waar gaat het met deze wereld naar toe?” Bij die vraag moeten we niet passief toekijken, maar ons eigen aandeel leveren. Dat is weliswaar een ‘druppel op een gloeiende plaat’, maar veel druppels doen de plaat afkoelen. In zijn overdenking heeft ds. Joachim Stegink erop gewezen dat de Stille Week eindigt met de opstanding met Pasen. Maar hij zegt ook dat we God mogen vragen waarom de nieuwe hemel en de nieuwe aarde zo lang op zich laten wachten. Hij eindigt met een bijpassend gedicht. Ds. Stegink had voor de Stille Week een aantal gedichten geschreven, maar wegens plaatsgebrek kunnen we er slechts één plaatsen. Heel toepasselijk is het gedicht van Arnold van der Leer. Hij verbindt de wandeling van de Emmaüsgangers aan de gang naar ‘de nieuwe stad’. Het is knap hoe onze ‘huisdichter’ keer op keer passende teksten bij het gekozen thema weet te leveren.

Ds. Kees Hollemans is weer zover dat hij staat te popelen om een aandeel te leveren aan de gang van zaken in onze kerk. Zijn idee om een aantal korte beschouwingen ter discussie te stellen, verdient alle aandacht. Zijn filosofie over de twee soorten taal stemt ons tot nadenken. Hij nodigt ons uit om met hem daarover in ‘gesprek’ te gaan, via de mail of de telefoon. Het is ook fijn dat hij, met enige hulp, weer in staat is om in een dienst voor te gaan.

We leven mee met onze rooms-katholieke broeders en zusters. Het was daarom een goed initiatief om de Andreasparochie te condoleren toen de paus overleed. Het werd zeer op prijs gesteld dat we een kaart met een aantal handtekeningen stuurden. Onze democratische protestantse kerken hebben weliswaar geen aardse opperherder nodig, maar we beseffen dat de paus in Rome veel invloed kan uitoefenen. We hopen dat de nieuwe paus er, net als zijn voorganger, in slaagt om het menselijk gezicht van de kerk te laten zien.

Het is goed om te zien hoe het meubilair van De Ark in de kerk in Hollandscheveld tot zijn recht komt. Een drietal gemeenteleden werd er hartelijk ontvangen. Zij zullen met nostalgische gevoelens hun plaatsen op de stoelen hebben ingenomen.

In het interview komt het echtpaar Kerpershoek voor het voetlicht. Op allerlei manieren hebben zij meegeholpen om de kerk in de wijk Landgraaf levend te houden. Nu De Ark is gesloten, zijn ze beiden actief in de andere kerken van onze Parkstad-gemeente.

We wensen iedereen die met vakantie gaat een goede tijd en een behouden thuiskomst. Onze leden die niet meer in staat zijn om eropuit te gaan, wensen wij veel inspiratie om zin aan hun leven te geven.